Het filmpje hierboven geeft u een idee over de stillness & art-frequentie van waaruit UMU en de projectjes is ontstaan. Ook verzamelde ik al jaren ‘ideetjes voor later’ in kleine notitieboekjes, ideetjes waarvan ik stilaan voelde 'Sven als je er nu geen werk van maakt zal je een grumpy old man worden die denkt, had ik maar ...' Vandaar ook de beslissing om mijn derde (en meteen ook laatste project) op te starten. Bij het doorlopen van 'de ideetjes voor later' bleek dat deze niet echt waren verouderd, integendeel, covid maakte ze actueler dan ooit.

We zitten nu in een uniek momentum, niet alleen om producten/diensten te ontwikkelen die ons leven echt kwalitatief kunnen verbeteren maar ook om de structurele opbouw van onze maatschappij en bedrijven te durven herbekijken.
Ik geloof hierbij dat we naar een toekomst varen met meer zelfstandigen, meer lokale en kleinere productie-units, meer focus op creativiteit, duurzaamheid, spiritualiteit, eenvoud ... en waarbij dit soort 'waarden' onze grootste asset worden.

De eerste UMU-projecten die u hier kan zien zijn zeer verscheiden, er zijn immers uitdagingen op veel terreinen ... Grote uitdagingen kan je op verschillende manieren aanpakken, met 'grootse van bovenaf gestuurde plannen en projecten' of met veel 'kleine individuele projectjes die van onderuit groeien'. Ik kies voor het laatste en hoop dat de kleine projectjes die ik voorstel lichtpuntjes zijn die u mogelijks inspireren.
U zal onder 'UMU projecten' iets vinden rond duurzamer wonen, de kwaliteit van de klankbeleving verbeteren, gezonder genieten van chocolade, de dood tastbaarder maken, kunst terug meer naar de straat brengen, de mode-afvalberg beperken enz. Zeer uiteenlopend, maar wel gedragen door eenzelfde denk-frequentie. Of ze even succesvol gaan worden dan vorige projecten is een groot vraagteken, eigenlijk doet dat er niet toe, als ze bij een aantal mensen iets in beweging zetten beschouw ik het al als geslaagd.

Zijn het druppels op onze 'te hete aarde-plaat' ? Misschien wel, maar laat ons positief blijven, mijn vader (pionier van de groene beweging) legde me vroeger uit dat je niet met een meerderheid hoeft te zijn om zaken te veranderen, 'een resonerende vibe van verandering' kan onwaarschijnlijk sterk zijn ...
George Bernard Shaw verwoorde dit mooi  : 'Er zijn drie soorten
mensen, diegene die zorgen voor verandering, diegene die kijken naar
de verandering en diegene die zich nadien afvragen hoe het toch komt
dat er plots iets veranderde', laat ons samen die eerste soort vormen.